Tot na de zomer lieve blogsters!

Ik ga een zomerstop houden nu de kinderen en manlief vakantie hebben. Blogs bezoeken en reactie's plaatsen lukt niet tijdens deze heerlijke maar drukke periode. Maar eerst gaan we iets moois zien, wat schoonvader, die klederdrachtexpert en kantdeskundige is, pas heeft gekocht. Het is een sluiermuts die door rijke boerinnen op Noord-Beveland en Tholen alleen op zondag werd gedragen. Er zit maar liefst 2,30 m kant aan! De kop (achterkant) is van beborduurde tule. En nu een vraag aan de kantklossers onder ons:,"Wie kan dit kant klossen??". Op Urk dragen we dit kant ook, alleen dan de helft van deze breedte.

Voor iedereen, (vakantiegangers en thuisblijvers) een geweldige vakantie toegewenst en D.V. tot september! Een lieve groet uit Urk, Antje 

Ik heb het nog even nagekeken en het kant is bevers kant en de kop van de muts is lierse doorgestopte kant. lieve groet,

                                               

Er was eens...

een groot prinsessenfeest. Een van de prinsesjes had een mooie hardrose jurk weten te bemachtigen en bijpassende haarassesoires. Ze was heel enthousiast aan het fantaseren hoe leuk het wel zou zijn.

                                                

Het kleine princessenzusje wilde ook zo graag naar het feest....maar zij had geen prinsessenjurkje...! Wat een verdriet, ze bleef maar huilen tot ze dikke ogen had en toen kreeg de prinsessenmama een flashback..ze stapte zeker 10 jaar terug een prachtige marokkaanse winkel in Amsterdam binnen, vol met prachtige jurkjes en driedelige pakjes voor jongetjes en je wist niet wat je het eerste wilde bekijken laat staan kopen! Zo geweldig en zo prachtig! Na niet al te lange tijd verliet ze de winkel met vriendelijke eigenaar met een allermooist jurkje voor haar toen nog enige DD. Princessenmama sprong op uit haar gedachten en rende naar de kast waar die mooie jurk hing. Opgelost was het probleem! Je kon duidelijk zien dat het tweede prinsesje had gehuild. Maar na het feest wat erg leuk was geweest, stapte ze blij en als een echte dame met een tipje van haar jurkje vast trots door de kamer.

                                             

                                                  

                                                 

 Ooit heeft mijn Oma voor mij een mooi jurk gemaakt. Niet dat ik het me nog herinnner dat ik het gedragen heb maar ik kwam het tegen toen ik  de zolderluiken aan het schoonmaken was.  Liefde voor breien heb ik van mijn beide Oma's geerfd. Al zal ik nog veel moeten oefenen wil ik dit kunnen! Ik heb geen foto kunnen vinden waar ik dit jurkje op aan had. Toch is het van mij geweest, mijn moeder heeft het voor me bewaard met de kort mouwtjes erbij want dan kon ik het lekker doordragen!

                                         

Als dit geen prinsessenjurk is!  En zo wijd en zoveel steken op de naald gehad...wat een werk heeft ze daaraan gehad! Ik ga maar eens aan haar vragen hoe ze dat heeft gebreit!

                                                 

                                             

Wat mooi he! Ik heb het mijn eigen prinsesjes ook wel aangetrokken. O,ja nog bedankt voor de leuke reactie's en bijzondere verhalen op het vorige berichtje, ik heb ervan genoten! Een goede en mooie zondag en een lieve groet uit Urk, Antje.

Juf Boukje

Dit is één van de vrouwen die mij handwerkliefde heeft bijgebracht! Op de foto met DD.                               

Ze was mijn handwerkjuf in groep 5 en 6. Eens was ik thuis, zoals zovaak aan het haken, babysokjes, ze waren af en ik liet ze aan de juf zien. Ze was erg enthousiast en zette ze op de tafel met handwerkjes want die avond was er ouderavond. "Dan kúnnen de vaders in moeders zien oe mooi jie kúnnen aken"zei ze nog. Dat vergeet je nooit meer. Op de bovenstaande foto staat ze voor haar winkeltje, ze maakt prachtige jurkjes en allerlei ander prachtige spulletjes en met de opbrengst daarvan steunt ze een aantal afrikaanse gezinnen of een dorpje, dat weet ik niet meer precies.

                                                  

   En wat een mooi stekenlapje is dit he? We moesten in groep 5, ik was net 9 jaar, zo'n stekenlap maken. Ik was er ook aan begonnen en had heel veel mooie wilde kleuren bij elkaar gezocht. En het ging als een trein, op een foutje lette ik niet, maar ik was er tevreden over. Verder kan ik me er niet veel van herinneren. Als het af was dat nam de juf ze mee naar huis, naaide er een voering achter en maakte er een ophanglatje aan met koortje. Toen de juf weer op school kwam met de stekenlappen nam ze me even appart. Antje, er is "iets" gebeurt met je stekenlap, maar de juf heeft een nieuwe voor je gemaakt hoor! En dat was deze! Ik weet nog niet wat er met die van mij gebeurt is maar ik vermoed dat hij zo vreselijk vol fouten zat dat ze me het niet wilde aandoen dat mee te geven naar huis. Ik heb het haar nog eens gevraagd maar kon het zich niet meer herinneren. Al heb ik deze dan niet zelf gemaakt, ik kan er nog, alleen al om deze herinnering, van genieten! Later hebben we nog veel meer gemaakt, veel heb ik er niet meer van en ook heb ik veel thuis gemaakt. Hier een verzamelingetje van wat wel bewaard is gebleven.

Dit was het verhaal van Juf Boukje en morgen komt er een prinsessensprookje! Een lieve groet uit Urk, Antje.