Ik had zo graag...

willen bloggen vanavond. Maar rond half 7 nam zoals zo vaak de avond een wending. De was had vandaag verrukkelijk gedroogd en stond geduldig en heerlijk geurend in de wasmand te wachten....zonde om tot morgen te laten wachten en dan het idee te hebben dat je kranten aan het vouwen en strijken bent i.p.v. fris gewassen kleding. Maar zelfs dat moest wachten. Want één van de kinderen had prinsheerlijk de badkamer in beslag genomen en ze heeft het er vanavond óók van genomen...! Heerlijk natuurlijk! Maar het is minder als grote broer en zus ook nog in bad willen. Grote zus heeft overmorgen een toets Engels maar soms is dat een wirwar van vreemde woorden en zie je door de bomen het bos niet meer. Mama is geen taaltalent maar help waar ze helpen kan. Toen het helpen klaar was kwam manlief thuis na een drukke werkdag en in de avond pastorale taken. Tussendoor is toch de mand met was weggestreken en ik dacht om 22:45:,"Waarom ook niet, ik tik een blogje en dan maar niet over mijn nieuwe appeltaart recept of over dat gebreide jurkje of over mijn milde in de maak, Prinsjesdag, of, of!". Vaak krijg mailtje met de vraag hoe het met me is. Dat vind ik erg lief van jullie! Ik kom heel weinig aan bloggen toe en dat komt door  bovenstaande situatie's en dat is helemaal niet erg want hier geniet ik het meest van! Lekker thuis me de spin in het web voelen! En willen jullie een voorproefje op mijn Prinsjesdag verslag kijk dan hier. Tot de volgende keer! En reken maar dat ik vaak langs-surf bij jullie! Lieve groet uit Urk, Antje

Morgen Prinsjesdag!

Deze keer is Urk uitgenodigd om een "haag" langs de route van de gouden koets te vormen! In klederdracht! Antje uit Urk kan nu niet achter blijven! Morgen hijs ik mijn kinderen en mezelf in dracht en gaan we met 200 urkers, óók in dracht, naar Den Haag. Hoe leuk is dat!! Ik hoop dat de NOS morgen ook oog voor ons heeft, want ons "hoedje" is toch ook het bekijken waard! Lieve groet, Antje.

Urkerdag is alweer voorbij

Urkerdag is alweer voorbij dus tijd voor een verslag en nog even terugkijken naar het vorige logje. Na het vorige bericht kreeg ik van Willy nog een paar leuke foto's. Nl. die van de pop die koningin Juliana kreeg van Urk. Het verbaasd me dat de pop er nog zo goed uit ziet na al die jaren!                                        

 Bedankt Willy!

Een tijd terug ben ik aan een borduurtje begonnen voor op een kraplap. Ik heb dit soort borduren eigenlijk nog nooit gedaan. Maar eens moet toch de eerste keer zijn dus vraag je her en der wat advies en dan gewoon beginnen. Het werd niks maar maakte het wel af. En bijna op het eind viel het kwartje, het moest gewoon een "free style" borduurtje worden. En toen was het naar m'n zin!

   De kleuren variëren wel per foto maar dat komt omdat het één bij daglicht de ander bij kunstlicht en weer een andere foto met de smart Phone is genomen. Ik ben er wel tevreden over. Het is voor het vriendinnetje van mijn dochter geworden.

      En nu kan ik meteen wat Urkerdagfoto's laten zien!

Links is onze dochter en rechts met blauwe kraplap is haar vriendinnetje.

...........................?.........?..ik probeer nu foto's te uploaden....maar dat lukt niet meer, ik snap er niks van! Nou ja, dan ga ik de volgende keer verder, niets aan te doen, dan maar een lieve groet uit Urk en tot de volgende keer!

Antje

 



De scheveningse klederdracht

 

Zoals beloofd maakt mijn schoonvader Puck een gastlogje, bij deze, geniet er van!

                                                                   

In de 19e eeuw was er duidelijk onderscheid tussen de zgn. burgervrouwen en vissersvrouwen. De laatsten droegen een zilveren oorijzer met token, d.w.z. uiteinden met een soort verstileerde vogelkop, met daarbij een mopmuts (hul) met punten die wat omhoog geklapt werden (de klappen). Vrouwen van niet-vissers (neringdoenden, redersvrouwen etc.) hadden vaak daags een zilveren en 's zondags een gouden oorijzer met boeken (ovaalvormige plaatjes met filigrainwerk, vaak in het hoorn-des-overvloeds-motief). Daarbij hoorde een muts met geplooide klappen.

                                          

De burgervrouwen gingen al snel over op een modekostuum, terwijl de vissersvrouwen het jak-rok-doek-schoudermantel enz. trouw blijven.

Omstreeks 1875 vond er bij de vissersvrouwen een verschuiving plaats bij de hoofdtooi. Wie het maar enigszins kon doen liet gouden boeken aan het oorijzer zetten. De muts met punten bleef voorlopig gehandhaafd. Later, omstreeks 1890, zien we op oude foto's dat men ook de muts van de burgerdames overnam. Stonden de boeken +/- 1850 op ooghoogte (evenals de token). Het werd mode om steeds langer ijzer te gaan dragen. Dit was ook het gevolg van het feit dat het haar dat vroeger afgeknipt werd, in een knot werd gedragen. Daarover ging een zwarte ondermuts.

                                                  

Tot in de 50er jaren van de vorige eeuw zag men nog wel een oude vissersvrouw met een ijzer met token. Dit was ook vaak verbonden met de kerkelijke richting waarbij men behoorde. Maar het merendeel der Scheveningse vrouwen droegen (en dragen!) een ijzer met boeken die steeds hoger op het hoofd kwam te staan en waarbij de boeken een steeds hoger filigrainwerk kregen, vaak versierd met pareltjes. De zwarte ondermuts werd door de laatste generatie weggelaten. De muts op de foto heeft een bol van doorgestopte tule en een voorrand en klappe van Beverse kant (175 cm). De kant van de voorstrook wordt tussen de boeken heel fijn geplooid met een plooiplankje, waarna er een draadje doorheen wordt geregen om de muts passend om het voorhoofd te krijgen (meestal was deze rand van doorgestopte tule - echte kant was duur!)

Toen na WOII de geborduurde tule voor de bol niet meer te krijgen was, ging men over op moderne kant. Alleen: het moest wel van katoen zijn, nylon kun je niet stijven!

                                          

De boeken op de foto's hebben exact hetzelfde motief als de boeken van de Scheveningse volwassen pop die koningin Wilhelmina in 1889 als geschenk aangeboden kreeg met haast alle Nederlandse drachten (verloren gegaan in WOII). De schoudermantel van zgn. bloemetjesgoed en na 1870 uit de mode. De omslagdoek is ook een oudje (zonder franje) met Kasjmir patroon bedrukt.

                                                 

Slechts burgervrouwen droegen een slot met diamanten, gezet in zilver voor de schittering. Vissersvrouwen hadden een gouden slot met granaten of boerengranaat (glasgranaat). Redersvrouwen droegen tot +/- 1900 een lange kap op hoogtijdagen. Daarover een volgende keer. Deze muts sloot geheel aan bij de Rijn- en Delflands drachten.

Dit was het blogje van schoonva, en waarom heb ik hier het label "kunstenaar" aan gehangen? Schoonva maakt al zeker 45 jaar klederdrachtsieraden, niet van goud maar wel van allerlei mooie materialen. Replica zou je het kunnen noemen. En het maakt niet uit of het nu voor Zeeland is of voor Urk of Scheveningen, hij maakt het! Ik heb hieronder een foto gemaakt van 3 sloten, twee zijn door Schoonvader gemaakt en 1 is echt. Wie het ziet welk slot het echte is mag het zeggen!

                              

             Dit was het weer voor deze keer, ik hoop dat jullie genoten hebben, een goede en fijne zondag en een lieve groet uit Urk, Antje

Knopen,Button,Knopf...knoopen..

Het was echt een zoektocht. Een jaar terug hoorde ik van iemand dat vrouwen in de middeleeuwen geen knopen aan hun kleding droegen. Daar moest ik het mijne van weten.

Eerst ben ik onze klederdracht gaan inspecteren, en.....al was er maar 1 knoop te vinden! Alleen maar haak en oog of oog en lint aan de vrouwendracht te vinden. Terwijl het mannenpak vol met knopen zit! Kijk maar op bovenstaande foto, de knopen daar zijn enkel van het mannenpak. Maar niet alleen op Urk is dit zo, ook bij de andere Nederlandse drachten is dit het geval, een mooi voorbeeld is twee na onderste foto met de Staphorster familie. Van Stefanie kreeg ik nog een mooie foto van een Zeeuws mannenhemd toegestuurd, ook met een hele rij knopen, terwijl ook daar de vrouwen geen enkele knoop aan hun kleren hadden.

Na mensen van de Nederlandse kostuum vereniging en van een bekende knopenwebsite wat vragen hier over te hebben gemaild, kwam ik wel iets verder maar het heeft ook weer veel vragen opgeleverd. Ook ben ik attent gemaakt op een heel leuke website waar heel veel informatie op te vinden is. Van verschillende "expert's" kreeg ik te horen dat knopen te "in het oog springend" waren en daarom zedeloze gedachten konden opwekken. Daarom zouden de vrouwen alleen "snoertjes" aan hun kleding mogen hebben. Onze klederdrachten zijn voor de franse tijd ontstaan en hebben vanaf die tijd hun eigenheid ontwikkelt, heb ik me laten vertellen. Ook zou het Calvinisme invloed gehad hebben op het niet hebben van knopen aan de kleding. Dat zou je wel denken, zeker gezien Urk en Staphorst. Maar daar geloof ik helemaal niets van. Ik ben namelijk ook elders in Europa gaan kijken. Toen ik augustus 2012 in Liechtenstein was waar een feestdag was kwam ik een aantal dames in klederdracht tegen. (zooooo prachtig!!). En toen kwam de prangende vraag, hebben jullie knopen aan jullie kleren? De dames moesten erg lachen om mijn vraag en hebben me werkelijk alles laten zien en verteld. Nee, zij hadden geen knopen en de drukknoopjes die je op de foto ziet hadden de dames alleen voor de "veiligheid" aan hun kleding gezet. Ik kan me niet indenken dat dit land ook is beinvloed door Calvijn. Dus deze gedachte laat ik maar varen. Ook in Oostenrijk ben ik op onderzoek gegaan en ook daar hadden de vrouwen geen knopen aan hun kleren. Alleen in de gewone burgerdracht kom je knopen aan jurken en jakjes tegen. Ook ben ik foto's van vrouwen uit Wales tegengekomen die knopen aan hun kleren hadden. Moet je die foto hier onder van de Liechtensteinse vrouwen zien, dat is toch genieten?!

 

Ook heb ik gehoord dat vrouwen in de middeleeuwen de knopen van hun strakke mouwen er 's ochtends op naaiden en 's avonds als de kleren uit moesten de knopen er weer af haalden. En dat er knopen meegingen vanuit het oosten hier heen met de kruistochten. Het kan zo zijn, ik weet het niet, ik kon het in geen enkel boek terugvinden. Ik heb heel veel gelezen en veel schilderijen uit de middeleeuwen bekeken met name van Jan van Eijck. Ook daar kon ik eigenlijk geen knopen vinden. En ook op de schilderijen (ik moet wel zeggen dat ik niet alles gezien heb) van Rembrandt (17-de eeuw) kon ik alleen bij mannenkleding knopen vinden. Ik ga geen conclusie trekken, ik laat het graag aan je eigen gedachten over, dat is het beste, ik denk er ook het mijne van! Het was wel heel leuk om te onderzoeken. Als je zoiets doet kom je zoveel te weten, en je ziet weer eens hoe mooi Jan van Eijck kon schilderen! Die man had ook niet kunnen bedenken dat er bijna 600 jaar later nog over hem geschreven zou worden! Ik heb genoten van die schilderijen, al moest ik het dan allemaal in boeken en op internet zien! Hieronder het Zeeuwse hemd! Mooooooi!

 

En hier een schilderij van Jan van Eijck, hier kan ik wel naar blijven kijken, moet je dat spiegeltje op de achtergrond zien en de haartjes van dat hondje!  Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Deze keer dus geen Urker kunstenaar in beeld maar dat zou ook over de top geweest zijn denk ik. In het volgend bericht kom er een kunstenaar zelf aan het woord als gastlogje, mijn schoonvader Puck! Ik wens jullie een hele fijne en goede zondag! Lieve groet uit Urk, Antje.

21..

Ik zie allemaal blogjes met 21. Naast mij staat een fotootje in een lijstje met mij en op schoot mijn broertje, daar ben ik 21. Het jaar dat ik trouwde en bij dezelfde thuiszorg organisatie werkte waar ik ook nu weer werk. Het jaar dat we ons huis kochten. En het jaar waarin ik voor het eerst tante werd, niet te vergeten! Ik maak met mijn mobiel een foto van de foto en mail die direct naar mijn laptop. Daarom is de foto wat wazig maar het is buiten mijn trouwfoto's om één van de weinige foto's uit dat jaar. We waren zo druk met van alles en nog wat dat we aan foto's nemen niet toekwamen, en dat ging toen nog met fotorolletjes, niet zo makkelijk als nu!

 

Een goede en fijne zondag en een lieve groet uit Urk, Antje.

Allerbeste wensen

Eerst zijn we met ons gezin 2 januari een paar dagen naar Sint Maartenszee (N-H, vlak boven Petten) geweest. Heerlijk die (je zou het bijna therapeutisch kunnen noemen) zeewind, zo lekker koud! Daarna de kinderen met hoogrode wangen bij de openhaard met een lekker broodje. En toen naar bed...als dat geen rijkdom is!! Ik wens jullie een heel gelukkig, gezegend en gezond 2013! Ook veel handwerkplezier! Ik heb er erg veel zin in en we zijn met mijn zussen en onze moeder een soort bee gestart, ieder met haar eigen "specialismen". Dan hebben we meteen een stok achter de deur als we in een "handwerkcrisisje" komen!

                                          



Man en kinderen in het oog!

Texel, daar zijn we ook geweest, en ook daar moet je strand hebben gezien! En weet je wat ook zo leuk is om te bezoeken..de Scholekster!  Een mooi stofje voor mijn groene stofjes heb ik daar gevonden, en het rook er heerlijk en er stonden nog veel meer mooie spullen zoals aardewerk enz. En toen we daar op het strand stonden dacht ik aan jullie! Bij deze!